استادیار، گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. ، sh_so90@yahoo.com
چکیده: (1087 مشاهده)
زمینه: نوجوانی دورهای حساس از تغییرات پویا در سیستمهای متعدد است که بر اساس تحقیقات، نارضایتی از تنانگاره به معنای ادراک ذهنی فرد از رشد تصویر بدنی خود، اهمیت دارد. سرمایهگذاری بیشازحد بر ظاهر جسمانی که با مشغولیت ذهنی و نوسانات هیجانی همراه است، یکی از دلایل نارضایتی دختران نوجوان از تنانگاره است. مطالعات بیانگر نقش انسجام خانواده، استرس و کیفیت زندگی، در تنانگاره فرد است و در بررسی تنانگاره افرادی که خود شفقتی بیشتری دارند، شکاف تحقیقاتی وجود دارد.
هدف: این پژوهش باهدف تبیین نقش میانجیگری خودشفقتی در رابطۀ بین انسجام خانواده، استرس و کیفیت زندگی با رضایت از تنانگاره در دختران نوجوان انجام شد.
روش: روش مطالعۀ حاضر توصیفی همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان دختر 12 تا 24 سال شهر تهران در سال 1400 بود که 250 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و با ریزش 50 نفر از گروه نمونه، دادههای 200 نفر از آنها تحلیل شد. ابزارهای جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامههای انسجام خانواده (سامانی، 1381)، استرس نوجوان (بیئرن و مازانو، 2002)، کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996)، نگرانی از تصویر بدنی (لیتلتون و همکاران، 2005) و خودشفقتی (نف، 2003) بودند. تحلیل دادهها نیز با روش مدلسازی معادلات ساختاری و AMOS24 انجام شد.
یافته ها: یافتههای بهدستآمده حاکی از آن است که مدل رضایت از تنانگاره بر اساس، انسجام خانواده، استرس و کیفیت زندگی با نقش میانجیگری خودشفقتی در دختران نوجوان دارای برازش مناسبی است (0/05 P>).
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای بهدستآمده در پژوهش حاضر، به نظر میرسد خودشفقتی در رابطۀ میان انسجام خانواده، استرس و کیفیت زندگی با رضایت از تنانگاره در دختران نوجوان نقش میانجی دارد. نتایج این پژوهش میتواند راهنمای خانوادهها و مشاوران در راستای ارتقاء خود شفقتی، انسجام خانواده، کیفیت زندگی و کاهش استرس در دختران نوجوان و بهبود رضایت از تنانگاره باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/1/17 | پذیرش: 1402/3/20 | انتشار: 1402/5/9
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |