استادیار، گروه روانشناسی، مؤسسه آموزش عالی زند، شیراز، ایران. ، Ramezani.Khosro@zand.ir
چکیده: (88 مشاهده)
زمینه: اختلال بدریخت انگاری بدن یکی از شایعترین اختلالات در بین زنان مبتلا به سرطان سینه است که علاوه بر ایجاد مشکلات برای این بیماران، چالشهایی را برای خانواده و اطرافیان آنان ایجاد کرده است. پژوهشها نشان داده است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند در زمینه این اختلال، تأثیرگذار باشد. بنابر این پژوهشهایی که این موضوع را هدف قرار داده؛ کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند.
هدف: این مقاله، با هدف اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بدریخت انگاری بدن زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شد.
روش: پژوهش حاضر، یک طرح نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون، گروه گواه و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش، زنان 30 تا 50 ساله مبتلا به سرطان سینه بود که در ادامه روند درمان خود، طی چهار ماه نخست سال 1401 به کلینیکهای سرطان سینه شهر شیراز مراجعه کرده بودند. از میان آنها 50 نفر به روش نمونهگیری در دسترس در دوگروه 25 نفره آزمایش و گواه، گمارش شدند. مداخلات درمان ACT با توجه به بسته آموزشی هیز و استروساهل (2010) طی 8 جلسه گروهی به صورت هفتگی 90 دقیقهای بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه، مداخلهای دریافت نکردند. دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد ارزیابی فراشناخت بدریختی بدن (ربیعی و همکاران، 1390) گردآوری شد. دادههای این پژوهش با روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، در نرمافزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، در گروه آزمایش، برای اختلال بدریخت انگاری بدن زنان مبتلا به سرطان سینه، تفاوت معنیداری ایجاد کرده است (0/05 P<).
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که مداخلات درمان پذیرش و تعهد، برای بهبـود کیفیـت زندگـی زنان مبتلا به سرطان سینه، مؤثر بوده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/3/6 | پذیرش: 1402/5/10
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |