پیام خود را بنویسید
تابستان 1403(تیر)،                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


استادیار گروه روان‌شناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، fa_golshan@yahoo.com
چکیده:   (60 مشاهده)

 زمینه: حالات هیجانی و شناختی به طور مستقیم بر مکانیسم‌های عصبی درد مزمن تأثیر می‌گذارند و افزایش درد به گونه‌ای منفی حالت‌های هیجانی و شناختی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علی ‌رغم وجود شواهد فزاینده پژوهشی از اثرات متغیرهای روانشناختی مانند ذهن ‌آگاهی، حمایت اجتماعی، استرس و فاجعه ‌سازی درد بر پدیده درد مزمن، اثرات کلی این متغیرها در قالب مدل جامع علی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی ساختاری درد مزمن براساس ذهن ‌آگاهی، حمایت اجتماعی و رویدادهای زندگی با میانجی ‌گری فاجعه‌ سازی درد انجام شد.
روش: روش مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی از نوع مدل‌ یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران زن و مرد مبتلا به درد مزمن بود که برای پیگیری درمان در سال 1401 با مشکلات مرتبط با درد عضلانی-اسکلتی و آرتریت روماتوئید به کلینیک‌های درد، متخصصان درد، متخصصان مغز و اعصاب، فیزیوتراپیست‌ها، مراکز بهداشتی–درمانی شهر تهران مراجعه کرده بودند که 496 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه درد مک گیل-2 (ملزاک، 1975)، پرسشنامه پنج عاملی ذهن‌آگاهی (بائر و همکاران، 2006)، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988)، سیاهۀ رویدادهای استرس ‌آمیز زندگی پیکل (پیکل و همکاران، 1971) و مقیاس فاجعه ‌سازی درد (سالیوان و همکاران، 1995) بود. تحلیل داده‌ ها نیز با روش مدل ‌سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌ افزارهای SPSS-23 و AMOS-23 انجام شد.
یافته­ها: نتایج الگویابی معادلات ساختاری حاکی از برازش مطلوب مدل با داده‌ های تجربی بود. اثر ضریب مسیر استاندارد مستقیم ذهن ‌آگاهی بر تجربۀ درد مزمن معنادار و مسیر غیر­مستقیم ذهن‌آگاهی نیز بر تجربۀ درد مزمن با نقش میانجی فاجعه‌ سازی درد معنادار بود (0/05 P<). اثر ضریب مسیر استاندارد مستقیم و غیر­مستقیم حمایت اجتماعی با نقش میانجی فاجعه‌ سازی درد بر تجربه درد مزمن معنادار نبود (0/05 P>). مسیر مستقیم و غیر­مستقیم تعداد عوامل استرس ‌زا بر تجربه درد مزمن نیز غیرمعنادار بود (0/05 P>). اما مسیراستاندارد مستقیم و غیرمستقیم میزان عوامل استرس‌ زا بر تجربه درد مزمن با نقش میانجی فاجعه ‌سازی نیز معنادار بود (0/05 P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می‌رسد ذهن‌آگاهی، حمایت اجتماعی و رویدادهای زندگی با میانجی‌گری فاجعه‌سازی درد نقش مهمی در تبیین درد مزمن ایفا می‌کنند. با توجه به این که این متغیرها سهم قابل توجهی در پیش‌بینی مقولۀ درد در بیماران مبتلا به درد مزمن دارند، بنابراین متخصصان سلامت­روان می‌توانند از این عوامل جهت بهبود بهداشت­روانی افراد مبتلا به درد مزمن بهره ببرند.

متن کامل [PDF 1487 kb]   (24 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/8/13 | پذیرش: 1403/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)