آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 137 - ( تابستان 1403(مرداد)، 1403 )
جلد 23 شماره 137 صفحات 227-209 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
hasantehrani R, Moharami J. (2024). Predicting neuroticism traits based on various attachment styles and psychological well-being with the mediation of uncertainty intolerance in college students. Journal of Psychological Science. 23(137), 209-227. doi:10.52547/JPS.23.137.1205
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2246-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2246-fa.html
حسن تهرانی رومینا، محرمی جعفر. پیش‌بینی صفت روانرنجورخویی بر اساس انواع سبک‌های دلبستگی و بهزیستی روانشناختی با میانجی‌گری عدم تحمل بلاتکلیفی در دانشجویان مجله علوم روانشناختی 1403; 23 (137) :227-209 10.52547/JPS.23.137.1205
استادیار، گروه روانشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، dr.moharami@iau-tnb.ac.it
چکیده: (489 مشاهده)
زمینه: روان‌رنجوری به‌عنوان یکی از خصیصه‌های مهم در حوزه روانشناسی برای پیش‌بینی رفتار افراد مطرح است که پایه و اساس آن را تجارب و هیجانات منفی و نامطلوب تشکیل می‌دهد. پژوهش‌های متعددی در زمینه مدل‌های پیش بینی موجود برای آن بر اساس سبک‌های دلبستگی و بهزیستی روانشناختی انجام گردیده است، اما نقش میانجی عدم تحمل بلاتکلیفی بر این فرآیند مورد بررسی قرار نگرفته است.
هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی صفات روانرنجورخویی بر اساس انواع سبک‌های دلبستگی و بهزیستی روانشناختی با میانجی‌گری عدم تحمل بلاتکلیفی در دانشجویان بود.
روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 398 نفر بود که به صورت نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای و به صورت مقطعی در فروردین و اردیبهشت ماه سال 1402 از بین تمامی دانشجویان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش شامل چهار پرسشنامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان (هازان و شیور، 1987)، فرم کوتاه بهزیستی روانشناختی (ریف، 1989)، فرم کوتاه شخصیت نئو NEO- FFI (کاستا و مک‌کری، 1994) و مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (فریستون و همکاران، 1994) بود. فرضیات تحقیق با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری و با کمک نرمافزارهای PLS ورژن 4 مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین متغیر بهزیستی روانشناختی و سبک دلبستگی ایمن با متغیر روانرنجورخویی همبستگی منفی و معنیدار و بین متغیر سبک دلبستگی دوسوگرا با متغیر روان رنجورخویی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (0/01 P<). همچنین تحلیل مسیر حاکی از معنیداری اثر غیرمستقیم سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا از طریق متغیر عدم تحمل بلاتکلیفی بر روانرنجورخویی می‌باشد
(0/01 P<) و با توجه به شاخص شمول واریانس متغیرهای عدم تحمل بلاتکلیفی به‌عنوان متغیرهای میانجی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با روانرنجورخویی مورد تأیید قرار گرفتند (0/20 VAF>).
نتیجه‌گیری: یافته‌های به دست آمده کاربردهای عملی متعددی در حوزه‌های مشاوره دانشجویی، برنامه‌ریزی آموزشی و توسعه شخصیتی ارائه می‌دهند. دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی می‌توانند برنامه‌های مداخله‌ای را جهت تقویت بهزیستی روانشناختی و تشویق سبک‌های دلبستگی ایمن برای دانشجویان طراحی کنند، که هر دو به کاهش روانرنجورخویی کمک می‌کنند.
هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی صفات روانرنجورخویی بر اساس انواع سبک‌های دلبستگی و بهزیستی روانشناختی با میانجی‌گری عدم تحمل بلاتکلیفی در دانشجویان بود.
روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 398 نفر بود که به صورت نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای و به صورت مقطعی در فروردین و اردیبهشت ماه سال 1402 از بین تمامی دانشجویان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش شامل چهار پرسشنامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان (هازان و شیور، 1987)، فرم کوتاه بهزیستی روانشناختی (ریف، 1989)، فرم کوتاه شخصیت نئو NEO- FFI (کاستا و مک‌کری، 1994) و مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (فریستون و همکاران، 1994) بود. فرضیات تحقیق با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری و با کمک نرمافزارهای PLS ورژن 4 مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین متغیر بهزیستی روانشناختی و سبک دلبستگی ایمن با متغیر روانرنجورخویی همبستگی منفی و معنیدار و بین متغیر سبک دلبستگی دوسوگرا با متغیر روان رنجورخویی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (0/01 P<). همچنین تحلیل مسیر حاکی از معنیداری اثر غیرمستقیم سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا از طریق متغیر عدم تحمل بلاتکلیفی بر روانرنجورخویی می‌باشد
(0/01 P<) و با توجه به شاخص شمول واریانس متغیرهای عدم تحمل بلاتکلیفی به‌عنوان متغیرهای میانجی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با روانرنجورخویی مورد تأیید قرار گرفتند (0/20 VAF>).
نتیجه‌گیری: یافته‌های به دست آمده کاربردهای عملی متعددی در حوزه‌های مشاوره دانشجویی، برنامه‌ریزی آموزشی و توسعه شخصیتی ارائه می‌دهند. دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی می‌توانند برنامه‌های مداخله‌ای را جهت تقویت بهزیستی روانشناختی و تشویق سبک‌های دلبستگی ایمن برای دانشجویان طراحی کنند، که هر دو به کاهش روانرنجورخویی کمک می‌کنند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)