دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، Roya.kochak_Entezar@iauctb.ac.ir
چکیده: (537 مشاهده)
زمینه: بیماری کووید-19 شوک مرگ و میر را در سراسر جهان ایجاد کرده است. پیامدهای ناشی از همهگیری کووید-19 میتواند منجر به سوگ پیچیده و طولانی مدت در تعداد زیادی از افراد جامعه شود. در مطالعات پیشین، تجربۀ زیستۀ سوگ در بافت خانواده کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است، به ویژه در مورد شناسایی عوامل مرتبط با سوگ در سوگواران کووید-19 شکاف پژوهشی وجود دارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مرتبط با سوگواری در سوگواران کووید- 19 انجام شد.
روش: این مطالعه با رویکرد کیفی و با استفاده از روش پدیدارشناسی انجام شد. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی زنان ساکن در شهر تهران بود که یکی از بستگان درجۀ یک (شامل خواهر، برادر، والدین و یا همسر) خود را در اثر ابتلا به بیماری کووید-19 از دست داده بودند. طی این مطالعه، با بهرهگیری از نمونهگیری هدفمند، 25 زن از خردادماه سال 1400 تا مهرماه سال 1401 مورد مصاحبۀ عمیق نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. مصاحبههای انجام شده نیز در شش مرحله با استفاده از روش تحلیل مضمون براون و کلارک (2006) تحلیل شدند.
یافته ها: تحلیل دادههای این پژوهش منجر به شناسایی 236 کد اولیه، 22 درون مایه فرعی، 22 درون مایه و 6 درون مایه سایبانی (سوگواری ناقص، راهکارهای مقابلهای، سوگ چندوجهی، سبک دلبستگی، تغییر هویت و معنای مرگ) شد.
نتیجهگیری: نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که عوامل مرتبط با سوگواری در سوگواران کووید-19 با سوگواریهای عادی متفاوت است، لذا پیشنهاد میشود روانشناسان متخصص سوگ از مضامین شناسایی شده در مطالعۀ حاضر جهت ساخت پروتکلهای درمانی مرتبط با درمان سوگ در زنان استفاده کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/9/4 | پذیرش: 1402/11/11 | انتشار: 1403/4/24
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |