استادیار، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، sedahmadi1390@gmail.com
چکیده: (374 مشاهده)
زمینه: فرزندپروری یکی از تکالیف چالشبرانگیز برای والدین پس از طلاق است که بر سلامت روانی کودکان تأثیر میگذارد. بااینحال کمتر پژوهشی تجارب زیسته والدین از فرزندپروری پس از طلاق را با رویکرد پدیدارشناسی، بر اساس تأثیر ناآگاهی والدین و راهکارهای ناکارآمد والدین بررسی کردهاند.
هدف: هدف پژوهش حاضر فهم تجربه زیسته والدین از چالشهای فرزندپروری پس از طلاق بود.
روش: این مطالعه با رویکرد کیفی و با استفاده از روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. جامعه هدف شامل والدینی بود که تجربه فرزند پروری پس از طلاق را در سال 1401 داشتند. مشارکتکنندگان پژوهش، 16 نفر از والدین بودند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند با حداکثر تنوع، از میان مراجعهکنندگان به مجتمع قضایی خانواده 1 تهران دعوت به مشارکت شدند و بهوسیله مصاحبه نیمهساختاریافته مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با روش هفت مرحلهای کلایزی با استفاده از نرمافزار MAXQDA تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: تجزیهوتحلیل دادهها به استخراج 7 مضمون اصلی و 46 زیر مضمون منجر شد، مضمونهای اصلی عبارتاند از: ناسازگاری فرزندان پس از طلاق، مشکلات روانشناختی والدین، چالشهای والدین با یکدیگر، چالشهای والدین با فرزندان، ناآگاهی والدین از فرزندپروری پس از طلاق، تغییر ساختار خانواده پس از طلاق و راهکارهای ناکارآمد والدین.
نتیجهگیری: والدین فرزندپروری پس از طلاق را تکلیفی چالشبرانگیز میدانند. ارتباط والدین با یکدیگر مشکلات روانشناختی والدین پس از طلاق و آگاهی آنها به شیوههای فرزندپروری و استفاده از شیوههای کارآمد در فرزندپروری با توجه به تغییر ساختار خانواده میتواند بر سازگاری کودکان تأثیر گذارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/9/10 | پذیرش: 1402/11/11 | انتشار: 1403/4/24
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |