آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 142 - ( زمستان 1403(دی)، 1403 )
جلد 23 شماره 142 صفحات 150-135 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abron E, Azizi L S, Khajevand Khosheli A. (2024). Comparing the efficacy of reality therapy with acceptance and commitment therapy on feelings of loneliness of adolescents. Journal of Psychological Science. 23(142), 135-150. doi:10.52547/JPS.23.142.2445
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2272-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2272-fa.html
آبرون احسان، عزیزی لیلا سادات، خواجه وند خوشلی افسانه. بررسی مقایسه اثربخشی واقعیت درمانگری و درمان پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی نوجوانان مجله علوم روانشناختی 1403; 23 (142) :150-135 10.52547/JPS.23.142.2445
استادیار، گروه پرستاری، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران. ، LS.Azizi@gorganiau.ac.ir
چکیده: (932 مشاهده)
زمینه: نوجوانان در شرایط خاص و بحرانی‌‌ای قرار دارند و گاهی به خاطر تغییرات هورمونی و ظاهری ممکن است از اجتماعی فاصله بگیرند. این اجتناب می‌‌تواند احساس تنهایی را به وجود بیاورد. پژوهش بر روی نوجوانان از نیازهای مبرم هر جامعه ای محسوب می شود. چون نوجوانان نیروی انسانی فعال هر جامعه ای محسوب می شوند.
هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی نوجوانان انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش‌‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ساری بودند که از این میان نمونه‌‌ای با حجم 45 نفر به شیوه تصادفی خوشه‌‌ای انتخاب شد. سپس به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش اول واقعیت درمانی و گروه آزمایش دوم درمان پذیرش و تعهد را دریافت کردند. جهت جمع‌‌آوری داده‌‌ها از پرسشنامه احساس تنهایی (راسل، 1996) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌‌ها به روش تحلیل واریانس با اندازه‌‌گیری مکرر انجام شد.
یافته ها: نتایج بررسی نشان داد واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد هر دو بر افزایش احساس تنهایی (001/۰ >p) مؤثر بودند. همچنین بین اثربخشی دو روش درمانی تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 >p) و رویکرد واقعیت درمانی اثربخشی بیشتری را از خود نشان داد. نتایج آزمون پیگیری نیز نشان داد اثر درمان پذیرش و تعهد و درمان واقعیت درمانی بر احساس تنهایی نوجوانان ثابت مانده است.
نتیجه گیری: در نتیجه هر دو شیوه‌‌ی درمان واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد در کاهش احساس تنهایی نوجوانان پسر اثر معناداری دارند. بااین‌حال، رویکرد واقعیت درمانی رویکرد اثربخشی‌‌تر است.
هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی نوجوانان انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش‌‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ساری بودند که از این میان نمونه‌‌ای با حجم 45 نفر به شیوه تصادفی خوشه‌‌ای انتخاب شد. سپس به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش اول واقعیت درمانی و گروه آزمایش دوم درمان پذیرش و تعهد را دریافت کردند. جهت جمع‌‌آوری داده‌‌ها از پرسشنامه احساس تنهایی (راسل، 1996) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌‌ها به روش تحلیل واریانس با اندازه‌‌گیری مکرر انجام شد.
یافته ها: نتایج بررسی نشان داد واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد هر دو بر افزایش احساس تنهایی (001/۰ >p) مؤثر بودند. همچنین بین اثربخشی دو روش درمانی تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 >p) و رویکرد واقعیت درمانی اثربخشی بیشتری را از خود نشان داد. نتایج آزمون پیگیری نیز نشان داد اثر درمان پذیرش و تعهد و درمان واقعیت درمانی بر احساس تنهایی نوجوانان ثابت مانده است.
نتیجه گیری: در نتیجه هر دو شیوه‌‌ی درمان واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد در کاهش احساس تنهایی نوجوانان پسر اثر معناداری دارند. بااین‌حال، رویکرد واقعیت درمانی رویکرد اثربخشی‌‌تر است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)