استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه پیامنور، سمنان، ایران. ، Dr.alishirafkan49@pnu.ac.ir
چکیده: (312 مشاهده)
زمینه: باور به توانایی های ذاتی به معنی ارزشگذاری مجموعه ی خاصی از نقاط قوت شناختی است. مطالعات متعددی بیانگر روابط معنادار میان خودکارآمدی و ملاکهای انتخاب همسر هستند و همچنین اثربخشی آموزشهای مختلفی بر خودکارآمدی و ملاک های انتخاب همسر در دانشجویان مورد بررسی قرار گرفته است ولی تاکنون تأثیر واقعیت درمانی مورد مطالعه پژوهش مستقلی نبوده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر خودکارآمدی و ملاک های انتخاب همسر در دانشجویان مجرد بود.
روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مجرد دانشگاه علامه طباطبائی بودکه در سال تحصیلی 1400-99 مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد نظر 167 دانشجو به صورت در دسترس انتخاب شد. بدین صورت که از بین تمامی دانشجویان، که به صورت دردسترس انتخاب شدند 86 دختر و 81 پسر پرسشنامه ها را تکمیل کردند. پرسشنامهها شامل انتظار از ازدواج (جونز و همکاران، 1996) و خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) بود. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS ورژن 26 انجام شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، مقادیر متغیر خودکارآمدی و ملاک های انتخاب همسر در دانشجویان مجرد در پس آزمون مربوط به گروه گواه با گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 >p).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان استنباط کرد که دوره های واقعیت درمانی به دانشجویان کمک می کنند تا با پذیرش واقعیت ها و تغییر نگرش های نامناسب درباره ازدواج، به بهترین تصمیم ها در این زمینه دست پیدا کنند. آموزش واقعیت درمانی به دانشجویان کمک می کند تا با نگرش های ناسالم و نادرستی که ممکن است در ذهنشان وجود داشته باشد، آشنا شوند و بهترین راهکارهای ممکن را برای مدیریت این نگرش ها پیدا کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/12/4 | پذیرش: 1403/2/7 | انتشار: 1403/4/1
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |