آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 142 - ( زمستان 1403(دی)، 1403 )
جلد 23 شماره 142 صفحات 2494-2477 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abbasi S M, Chehri A, Arefi M. (2024). Structural equation model of marital satisfaction based on sexual self-efficacy with the mediation of circadian rhythms in nursing women. Journal of Psychological Science. 23(142), 2477-2494. doi:10.52547/JPS.23.142.2477
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2410-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2410-fa.html
عباسی سیده مینا، چهری آزیتا، عارفی مختار. مدل معادلات ساختاری رضایت زناشویی بر اساس خودکارآمدی جنسی با میانجی گری ریتم های شبانه روزی در زنان پرستار مجله علوم روانشناختی 1403; 23 (142) :2494-2477 10.52547/JPS.23.142.2477
استادیار، گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران. ، azita@iau.ir
چکیده: (80 مشاهده)
زمینه: بدن انسان دارای قابلیت های متفاوت رفتاری در طی شبانه روز می باشد که هر 24 ساعت تکرار می شوند. با توجه به تغییرات شبانه روزی نوبت کاری پرستاران، می توان انتظار داشت که میزان رضایت زناشویی آن به خاطر کیفیت خواب و خستگی ناشی از بیدار بودن در طول شب تحت تأثیر قرار گیرد. لذا در ارتباط با تأثیر این شاخص بر زندگی زناشویی پرستاران مطالعات کمی انجام شده است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل معادلات ساختاری رضایت زناشویی بر اساس خودکارآمدی جنسی با میانجی گری ریتم های شبانه روزی در زنان پرستار انجام شد.
روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی پرستاران زن متأهل شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر تهران در سال 1402 به تعداد 2361 نفر بود. افراد نمونه به تعداد 330 نفر و از طریق روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. از پرسشنامه خودکارآمدی جنسی (وزیری و لطفی کاشانی 1392)، مقیاس رضایت زناشویی (هادسون و همکاران، 1981) و مقیاس ریتم های شبانه روزی (جعفری رودبندی و همکاران، 1392) به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات، استفاده شد. پس از تأیید نرمال بودن داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار SmartPLS3 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص‌های ذکر شده دارای مقدار t قابل قبول در سطح معناداری (05/0 p<) می‌باشند، بنابراین در تغییر رضایت زناشویی زنان پرستار مؤثر هستند. همچنین نقش میانجی ریتم‌های شبانهروزی بر این روابط تأیید شد.
نتیجه گیری: بر اساس این نتایج میتوان چنین نتیجه گیری کرد با آموزش به پرستاران در خصوص ریتم‌های شبانه روزی و بهبود کیفیت خواب می توان گام های مؤثری در بهبود رضایت زناشویی و خودکارآمدی جنسی که پایه اساسی استحکام روابط زوجین است برداشت.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل معادلات ساختاری رضایت زناشویی بر اساس خودکارآمدی جنسی با میانجی گری ریتم های شبانه روزی در زنان پرستار انجام شد.
روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی پرستاران زن متأهل شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر تهران در سال 1402 به تعداد 2361 نفر بود. افراد نمونه به تعداد 330 نفر و از طریق روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. از پرسشنامه خودکارآمدی جنسی (وزیری و لطفی کاشانی 1392)، مقیاس رضایت زناشویی (هادسون و همکاران، 1981) و مقیاس ریتم های شبانه روزی (جعفری رودبندی و همکاران، 1392) به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات، استفاده شد. پس از تأیید نرمال بودن داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار SmartPLS3 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص‌های ذکر شده دارای مقدار t قابل قبول در سطح معناداری (05/0 p<) می‌باشند، بنابراین در تغییر رضایت زناشویی زنان پرستار مؤثر هستند. همچنین نقش میانجی ریتم‌های شبانهروزی بر این روابط تأیید شد.
نتیجه گیری: بر اساس این نتایج میتوان چنین نتیجه گیری کرد با آموزش به پرستاران در خصوص ریتم‌های شبانه روزی و بهبود کیفیت خواب می توان گام های مؤثری در بهبود رضایت زناشویی و خودکارآمدی جنسی که پایه اساسی استحکام روابط زوجین است برداشت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)