آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 24، شماره 146 - ( بهار 1404(اردیبهشت)، 1404 )
جلد 24 شماره 146 صفحات 44-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rashid Dobakhshari F, Nasrolahi B, Azadyekta M. (2025). Structural model of the relationship between body image flexibility, weight self-efficacy, and the mediating role of resilience in women with polycystic ovary syndrome. Journal of Psychological Science. 24(146), 27-44.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2727-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2727-fa.html
رشید دوبخشری فاطمه، نصرالهی بیتا، آزادیکتا مهرناز. ارائه مدل ساختاری روابط انعطاف‌پذیری تصویر بدن با خودکارآمدی وزن و نقش واسطه‌ای تاب‌آوری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مجله علوم روانشناختی 1404; 24 (146) :44-27
استادیار، گروه روانشناسی عمومی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، Nasrolahi@srbiau.ac.ir
چکیده: (426 مشاهده)
چکیده:
زمینه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یکی از شایع‌ترین اختلالات هورمونی در زنان است که می‌تواند پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی گسترده‌ای داشته باشد. تصویر بدن، به عنوان ادراک فرد از ظاهر جسمی خود، و خودکارآمدی وزن، به معنای اعتماد به توانایی فرد در مدیریت وزن، از جنبه‌های مهم روانشناختی در این افراد هستند. با این حال، نقش انعطاف‌پذیری تصویر بدن بر خودکارآمدی وزن و تأثیر تاب‌آوری به عنوان متغیر واسطه‌ای، به‌طور کامل بررسی نشده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه مدل ساختاری روابط انعطاف¬پذیری تصویر بدن با خودکارآمدی وزن و نقش واسطه¬ای تاب¬آوری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بود.
روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مدل¬سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان و دختران مبتلا به سندرم تخمدان پل یکیستیک مراجعه کننده به بیمارستان کمالی شهرکرج در سال 1403- 1402 تشکیل داد و از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 600 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامه¬های تاب¬آوری (کانر دیویدسون، 2003)، خودکارآمدی وزنی (کلارک و همکاران، 1991) و انعطاف¬پذیری تصویر بدن (ماگالانز، 2015) پاسخ دادند. داده¬ها با استفاده از همبستگی پیرسون در نرم¬افزار SPSS نسخه 26 و مدل¬سازی معادلات ساختاری در نرم¬افزار PLS نسخه 4 انجام شد.
یافته ها: بررسی مسیرهای معنادار شده نشان داد که انعطاف‌پذیری تصویر بدن بر تاب‌آوری و نیز تاب‌آوری بر سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزنی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تأثیری مثبت و معنادار دارد (05/0 >P) و بالعکس، انعطاف ناپذیری تصویر بدنی بصورت غیر مستقیم بر خودکارآمدی وزنی زنان تأثیری منفی خواهد گذاشت (05/0 >P). از این یافته‌ها چنین استنتاج می‌شود که داشتن انعطاف¬پذیری در تصویر بدن قادر است بر تاب‌آوری تأثیر بگذارد و در نتیجه، تاب‌آوری به عنوان یک عامل واسطه‌ای به بهبود خودکارآمدی وزن در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک کمک نماید (05/0 >P).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعاتی از این دست می¬توانند به طراحی مدل‌های مداخلاتی کمک کنند که هدف آن تقویت انعطاف پذیری تصویر بدنی و تاب‌آوری باشد تا از این طریق خودکارآمدی وزنی زنان افزایش یابد که به فرآیند درمان آنها نیز کمک شایانی می‌نماید.
زمینه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یکی از شایع‌ترین اختلالات هورمونی در زنان است که می‌تواند پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی گسترده‌ای داشته باشد. تصویر بدن، به عنوان ادراک فرد از ظاهر جسمی خود، و خودکارآمدی وزن، به معنای اعتماد به توانایی فرد در مدیریت وزن، از جنبه‌های مهم روانشناختی در این افراد هستند. با این حال، نقش انعطاف‌پذیری تصویر بدن بر خودکارآمدی وزن و تأثیر تاب‌آوری به عنوان متغیر واسطه‌ای، به‌طور کامل بررسی نشده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه مدل ساختاری روابط انعطاف¬پذیری تصویر بدن با خودکارآمدی وزن و نقش واسطه¬ای تاب¬آوری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بود.
روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مدل¬سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان و دختران مبتلا به سندرم تخمدان پل یکیستیک مراجعه کننده به بیمارستان کمالی شهرکرج در سال 1403- 1402 تشکیل داد و از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 600 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامه¬های تاب¬آوری (کانر دیویدسون، 2003)، خودکارآمدی وزنی (کلارک و همکاران، 1991) و انعطاف¬پذیری تصویر بدن (ماگالانز، 2015) پاسخ دادند. داده¬ها با استفاده از همبستگی پیرسون در نرم¬افزار SPSS نسخه 26 و مدل¬سازی معادلات ساختاری در نرم¬افزار PLS نسخه 4 انجام شد.
یافته ها: بررسی مسیرهای معنادار شده نشان داد که انعطاف‌پذیری تصویر بدن بر تاب‌آوری و نیز تاب‌آوری بر سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزنی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تأثیری مثبت و معنادار دارد (05/0 >P) و بالعکس، انعطاف ناپذیری تصویر بدنی بصورت غیر مستقیم بر خودکارآمدی وزنی زنان تأثیری منفی خواهد گذاشت (05/0 >P). از این یافته‌ها چنین استنتاج می‌شود که داشتن انعطاف¬پذیری در تصویر بدن قادر است بر تاب‌آوری تأثیر بگذارد و در نتیجه، تاب‌آوری به عنوان یک عامل واسطه‌ای به بهبود خودکارآمدی وزن در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک کمک نماید (05/0 >P).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعاتی از این دست می¬توانند به طراحی مدل‌های مداخلاتی کمک کنند که هدف آن تقویت انعطاف پذیری تصویر بدنی و تاب‌آوری باشد تا از این طریق خودکارآمدی وزنی زنان افزایش یابد که به فرآیند درمان آنها نیز کمک شایانی می‌نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)