آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 18، شماره 75 - ( 3-1398 )
جلد 18 شماره 75 صفحات 382-373 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Erfanmanesh S, Heydari P, Shamsaee R, Bay S, Afshari N. (2019). Compare the effectiveness of couple therapy based on admission and commitment and excitement therapy couple on stress and cohesion and improvement of adjustment in Tehran. Journal of Psychological Science. 18(75), 373-382.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-290-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-290-fa.html
عرفان منش شراره، حیدری پویا، شمسایی راحیل، بای صادق، افشاری ناهید. مقایسۀ اثربخشی زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان برتنیدگی و احساس پیوستگی و بهبود سازش یافتگی در همسران شهر تهران مجله علوم روانشناختی 1398; 18 (75) :382-373
دانشگاه پیام نور تفت ، pouya9179@chmail.ir
چکیده: (2390 مشاهده)
زمینه: تحقیقات نشان دهنده مراجعه روزافزون زوجین به روان درمانگری های مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان برای مشکلات تنیدگی و سازش نایافتگی است. آیا می توان با مقایسه این دو درمان گفت کدامیک اثربخشی بیشتری دارد؟ هدف: هدف این پژوهش مقایسۀ اثربخشی زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان برتنیدگی و احساس پیوستگی و بهبود سازش یافتگی در همسران شهر تهران در سال 1398 بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری همسران مراجعه کننده به کلینیک‌های مشاوره خانواده در شهر تهران بوده‌اند. تعداد 30 زوج به صورت نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دوگروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند (هر گروه 10 زوج). ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ سازش یافتگی زناشویی اسپانیر (1976)، مقیاس پیوستگی آنتونوسکی (1993) و مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی-21 لاوی باند (1995) بوده است. دو پروتکل زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد (جانسون، 2004) و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان (ایزدی و عابدی (1392) برای دو گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای انجام گرفت. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش کوواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان به طور معنی داری بر تنیدگی، احساس پیوستگی و بهبود سازش یافتگی همسران اثربخش بوده‌اند (0/001>p). نتیجه گیری: مداخلات و پروتکل‌های زوج درمانگری در محیط‌های مشاوره در هر دو درمان اثربخش بود.
واژه‌های کلیدی: زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد، زوج درمانگری متمرکز برهیجان، تنیدگی، احساس پیوستگی، بهبود سازش یافتگی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)