آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 20، شماره 106 - ( زمستان 1400(دی)، 1400 )
جلد 20 شماره 106 صفحات 1929-1913 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fallahiyeh S, Fatehizade M, Abedi A, Dayarian M M. (2021). The effectiveness of motivational intervention based on dweck’s mind set program on social self-efficacy in gifted students. Journal of Psychological Science. 20(106), 1913-1929. doi:10.52547/JPS.20.106.1913
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-963-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-963-fa.html
فلاحیه سپیده، فاتحی زاده مریم، عابدی احمد، دیاریان محمد مسعود. اثربخشی مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش مجله علوم روانشناختی 1400; 20 (106) :1929-1913 10.52547/JPS.20.106.1913
استاد، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران( نویسنده مسئول)m.fatehizade@edu.ui.ac.ir ، m.fatehizade@edu.ui.ac.ir
چکیده: (1406 مشاهده)
زمینه: ضعف در خودکارآمدی اجتماعی و یا مشکل در برقراری روابط اجتماعی، دانش‌آموزان تیزهوش را در معرض خطر آسیب‌های روانی و عدم رشد عاطفی - اجتماعی قرار می‌دهد. پژوهش‌های متعدد به مقایسه میزان خودکارآمدی دانش‌آموزان تیزهوش و عادی پرداخته‌اند، اما پژوهشی که به ارتقاء خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش کمک کند مغفول مانده است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش انجام شد.
روش: این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه‌گواه بود. جامعه‌آماری شامل دانش‌آموزان دختر مدارس استعدادهای درخشان شهر‌اصفهان در سال تحصیلی 98-99 بود که تعداد 30 نفر از آنان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایابی شدند. گروه آزمایش، 8 جلسه 50 دقیقه‌ای مداخله تغییر ذهنیت دوئیک را به‌صورت گروهی دریافت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی کنلی (1989) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند‌متغیری و نرم افزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد مداخله‌انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر افزایش خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش در مؤلفه‌های قاطعیت اجتماعی، عملکرد در موقعیت‌های اجتماعی، شرکت در گروه‌های اجتماعی، جنبه‌های دوستی - صمیمیت و کمک‌کردن -کمک‌گرفتن، تأثیر معنا‌داری دارد (0/05 ≥P).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، مداخله‌انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک، نتایج معتبری بر ارتقاء خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش ارائه می‌دهد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش انجام شد.
روش: این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه‌گواه بود. جامعه‌آماری شامل دانش‌آموزان دختر مدارس استعدادهای درخشان شهر‌اصفهان در سال تحصیلی 98-99 بود که تعداد 30 نفر از آنان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایابی شدند. گروه آزمایش، 8 جلسه 50 دقیقه‌ای مداخله تغییر ذهنیت دوئیک را به‌صورت گروهی دریافت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی کنلی (1989) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند‌متغیری و نرم افزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد مداخله‌انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر افزایش خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش در مؤلفه‌های قاطعیت اجتماعی، عملکرد در موقعیت‌های اجتماعی، شرکت در گروه‌های اجتماعی، جنبه‌های دوستی - صمیمیت و کمک‌کردن -کمک‌گرفتن، تأثیر معنا‌داری دارد (0/05 ≥P).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، مداخله‌انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک، نتایج معتبری بر ارتقاء خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش ارائه می‌دهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)