پیام خود را بنویسید
دوره 24، شماره 151 - ( پاییز 1404(مهر)، 1404 )                   جلد 24 شماره 151 صفحات 203-187 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Houshian N, Akbari B, Kiamarsi A. (2025). Comparing the Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy and Stress based Mindfulness on the Symptoms of Vulnerable Narcissism in People with Borderline Personality Disorder. Journal of Psychological Science. 24(151), 187-203.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2745-fa.html
هوشیان نگین، اکبری بهمن، کیامرثی آذر.(1404). مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و ذهن‌آگاهی مبتنی بر استرس بر علائم خودشیفتگی آسیب‌پذیر در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی مجله علوم روانشناختی 24 (151) :203-187

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2745-fa.html


استاد، گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران. ، Bakbari44@yahoo.com
چکیده:   (413 مشاهده)
زمینه: اختلال شخصیت مرزی و خودشیفتگی آسیب­پذیر، اگرچه به عنوان سازه­ای متمایز شناخته می­شوند اما با هم در ارتباط هستند. رفتاردرمانی دیالکتیک و ذهن‌آگاهی مبتنی بر استرس می‌تواند در بهبود این جنبه‌ نقش مؤثری داشته باشد. با این حال، شکاف پژوهشی موجود به دلیل کمبود مطالعاتی که به صورت مستقیم اثرات رفتاردرمانی دیالکتیک و ذهن‌آگاهی مبتنی بر استرس را بر علائم خودشیفتگی آسیب‌پذیر در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی، بررسی کرده‌اند، مشهود است و مطالعه مقایسه­ای تا به حال انجام نشده است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر استرس بر علایم خودشیفتگی آسیب­پذیر در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی از نوع پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به کلینیک درمانی بهار در سال 1403 در شهر رشت بود. در این پژوهش 45 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری (دو گروه مداخله و یک گروه گواه) قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت مداخله ذهن‌آگاهی مبتنی بر استرس (کابات­زین، 2009) و 10 جلسه تحت مداخله‌ی رفتاردرمانی دیالکتیک (لینهان، 1993) قرار گرفتند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ خودشیفتگی مرضی (پینکاس و همکاران، 2009) استفاده شد. تحلیل داد‌ه‌ها با بهره‌گیری از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر در نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که پیش‌آزمون خودشیفتگی با نمرات پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معناداری داشت (05/0 >P)، همچنین نتایج دلالت بر آن داشت که بین دو درمان در طول زمان تفاوت معناداری وجود نداشت، اما هر یک از درمان‌ها نسبت به گروه گواه تغییرات معناداری در خودشیفتگی داشتند (05/0 >P).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج رفتاردرمانی دیالکتیک و ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر استرس دو روش درمانی کارآمد در بهبود خودشیفتگی در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی است. این نتایج می‌توانند به متخصصان حوزه روانشناسی بالینی در طراحی مداخلات دقیق‌تر و مؤثرتر کمک کرده و موجب ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به این اختلال شوند.
 
متن کامل [PDF 1047 kb]   (212 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/8/26 | پذیرش: 1403/10/5 | انتشار: 1404/6/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)