گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، vahedi117@yahoo.com
چکیده: (26 مشاهده)
زمینه: قلدری در کودکان دبستانی یکی از چالشهای مهم جامعه است که میتواند بر خودکارآمدی هیجانی-اجتماعی آنها تأثیر منفی بگذارد. پژوهشهای قبلی نشان دادهاند که رابطه معناداری بین قلدری و کاهش خودکارآمدی هیجانی-اجتماعی کودکان وجود دارد. اما شواهد محدودی درباره اثرپذیری برنامههای مداخلهای مثبت محور در بهبود این متغیر وجود دارد.
هدف: تعیین اثربخشی برنامه مداخله جامع مثبت محور پیشگیری از قلدری بر خودکارآمدی هیجانی-اجتماعی در کودکان دبستانی
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان ابتدایی دختر مشغول به تحصیل در شهر گرگان در سال تحصیلی 1403-1402 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر باتوجه به ملاکهای ورود انتخاب شدند و به پرسشنامه خودکارآمدی هیجانی- اجتماعی (موریس، 2002) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS نسخه 25 مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافتههای مطالعه نشان داد که برنامه مداخله جامع مثبت محور به طور معناداری بر خودکارآمدی هیجانی-اجتماعی کودکان دبستانی تحت تأثیر قلدری تأثیرگذار بود (05/0>P). نتایج تحلیل آماری حاکی از این بود که شرکت در این برنامه منجر به افزایش سطح خودکارآمدی هیجانی و خودکارآمدی اجتماعی کودکان شد (05/0>P).
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که برنامه مداخله جامع مثبت محور میتواند بهعنوان یک استراتژی مؤثر برای پیشگیری از تأثیرات منفی قلدری و تقویت خودکارآمدی هیجانی-اجتماعی کودکان دبستانی بهکار رود. این یافتهها پیشنهاد میکند که مدارس و سازمانهای مربوط به کودکان باید برنامههای مشابه را در قالب فعالیتهای پیشگیرانه و آموزشی به کار گیرند. علاوه بر این، معلمان و والدین میتوانند از رویکردهای مثبت محور برای ترویج سلامت روانی و حمایت از رشد اجتماعی-هیجانی کودکان استفاده کنند. با اجرای این نوع مداخلات، میتوان محیطهای آموزشی امنتر و پشتیبانتری را برای کودکان ایجاد کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/12/7 | پذیرش: 1404/2/10 | انتشار: 1404/12/1
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |