آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
زمستان 1404(اسفند)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه روان‌شناسی سلامت، دانشکده روان‌شناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران. ، m_agah@pnu.ac.ir
چکیده: (31 مشاهده)
زمینه: یائسگی، یک اتفاق طبیعی و فیزیولوژیک در زندگی زنان است و به طور معمول یک سوم از زندگی زنان را در بر می‌گیرد. افتادگی اندام‌های لگنی و اضطراب از جمله پیامدهای جسمانی و روانی است که زنان یائسه تجربه می‌کنند. روش‌های درمانی مختلفی برای کاهش این مشکلات در زنان یائسه مورد استفاده قرار گرفته است، اما در مورد بررسی اثربخشی آموزش فنون یوگا به همراه روش تنش‌زدایی پیشرونده بر مشکلات جسمانی و روانی این دسته از زنان، شکاف پژوهشی وجود دارد.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش فنون یوگا به همراه روش تنش‌زدایی پیشرونده بر بهبود نشانه‌های افتادگی اندام‌های لگنی و ادراک کنترل اضطراب در زنان یائسه بود.
روش: روش این پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری یک و نیم ماهه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی زنان یائسه بود که در پاسخ به فراخوان کلینیک طلوع سلامت تهران، تمایل خود را برای شرکت در مطالعۀ حاضر اعلام کرده بودند. برای انتخاب نمونۀ آماری با روش نمونه‌گیری در دسترس از بین آن‌ها، ۳۰ نفر انتخاب شدند. سپس این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. داده‌های پژوهش نیز با استفاده از پرسشنامه ادراک کنترل اضطراب (راپی و همکاران، 1996) و پرسشنامه ناراحتی کف لگن- فرم کوتاه (باربر و همکاران، 2005) جمع‌آوری شدند. گروه آزمایش، تحت برنامۀ آموزش یوگا و تنش‌زدایی پیشرونده عضلانی (یک برنامۀ ۱۰ جلسه‌ای، هر جلسه 90 دقیقه) قرار گرفتند. هم‌چنین برای تحلیل داده‌های پژوهش از روش تحلیل واریانس مختلط چندمتغیری با بهره‌گیری از نرم‌افزارهای SPSS-24 در سطح معناداری ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش فنون یوگا به همراه روش تنش‌زدایی پیشرونده بر بهبود نشانه‌های افتادگی اندام‌های لگنی و ادراک کنترل اضطراب در زنان یائسه اثربخش بود (05/0 P<). هم‌چنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اثر مداخلۀ درمانی مورد استفاده در مرحلۀ پیگیری نیز پایدار باقی مانده بود (05/0 P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش فنون یوگا به همراه روش تنش‌زدایی پیشرونده بر بهبود نشانه‌های افتادگی اندام‌های لگنی و ادراک کنترل اضطراب در زنان یائسه، پیشنهاد می‌شود پزشکان و روان‌شناسان سلامت از این روش‌ها در جهت بهبود شاخص‌های جسمانی و کاهش اضطراب زنان در دوران یائسگی استفاده کنند.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش فنون یوگا به همراه روش تنش‌زدایی پیشرونده بر بهبود نشانه‌های افتادگی اندام‌های لگنی و ادراک کنترل اضطراب در زنان یائسه بود.
روش: روش این پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری یک و نیم ماهه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی زنان یائسه بود که در پاسخ به فراخوان کلینیک طلوع سلامت تهران، تمایل خود را برای شرکت در مطالعۀ حاضر اعلام کرده بودند. برای انتخاب نمونۀ آماری با روش نمونه‌گیری در دسترس از بین آن‌ها، ۳۰ نفر انتخاب شدند. سپس این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. داده‌های پژوهش نیز با استفاده از پرسشنامه ادراک کنترل اضطراب (راپی و همکاران، 1996) و پرسشنامه ناراحتی کف لگن- فرم کوتاه (باربر و همکاران، 2005) جمع‌آوری شدند. گروه آزمایش، تحت برنامۀ آموزش یوگا و تنش‌زدایی پیشرونده عضلانی (یک برنامۀ ۱۰ جلسه‌ای، هر جلسه 90 دقیقه) قرار گرفتند. هم‌چنین برای تحلیل داده‌های پژوهش از روش تحلیل واریانس مختلط چندمتغیری با بهره‌گیری از نرم‌افزارهای SPSS-24 در سطح معناداری ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش فنون یوگا به همراه روش تنش‌زدایی پیشرونده بر بهبود نشانه‌های افتادگی اندام‌های لگنی و ادراک کنترل اضطراب در زنان یائسه اثربخش بود (05/0 P<). هم‌چنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اثر مداخلۀ درمانی مورد استفاده در مرحلۀ پیگیری نیز پایدار باقی مانده بود (05/0 P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش فنون یوگا به همراه روش تنش‌زدایی پیشرونده بر بهبود نشانه‌های افتادگی اندام‌های لگنی و ادراک کنترل اضطراب در زنان یائسه، پیشنهاد می‌شود پزشکان و روان‌شناسان سلامت از این روش‌ها در جهت بهبود شاخص‌های جسمانی و کاهش اضطراب زنان در دوران یائسگی استفاده کنند.
واژه‌های کلیدی: فنون یوگا، تنش‌زدایی پیشرونده، افتادگی اندام‌های لگنی، ادراک کنترل اضطراب، زنان یائسه.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)