آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
زمینه: باورهای انگیزشی، دستهای از معیارهای شخصی و اجتماعی است که افراد برای انجام دادن یا پرهیز از کاری به آن مراجعه میکنند. از دید روانشناسان و دستاندرکاران امر تعلیم و تربیت، باورهای انگیزشی یک مفهوم کلیدی است و برای توضیح مفهوم سطوح مختلف عملکرد بهکار میرود. هدف: پژوهش حاضر با هدف مدلیابی باورهای انگیزشی بر اساس سیستم فعالسازی و بازداری رفتاری با میانجیگری شخصیت تاریک صورت گرفت. روش: این پژوهش به روش توصیفی-همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان رشته علوم انسانی مقطع دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 1621 نفر بود که از بین آنها تعداد 770 نفر به روش نمونهگیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمعآوری دادههای مورد نیاز از پرسشنامههای باورهای انگیزشی پنتریچ و همکاران (1991)، سیستم فعالسازی و بازداری رفتاری کارور و وایت (1994) و شخصیت تاریک جانسون و وبستر (2010) استفاده شد. دادهها با استفاده از روش آماری معادلات ساختاری در سطح معناداری 05/0 و از طریق نرمافزارهای Spss22 و Pls3 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد سیستم بازداری رفتاری با نقش میانجی شخصیت تاریک دارای اثر منفی و معنیداری بر باورهای انگیزشی داشت (754/6 =P ،100/0-=β). همچنین سیستم فعالسازی رفتاری با نقش میانجی شخصیت تاریک دارای اثر مثبت و معنیداری بر باورهای انگیزشی داشت (060/6 =P ،122/0=β). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت برای مدلیابی باورهای انگیزشی میتوان سیستم فعالسازی و بازداری رفتاری با میانجیگری شخصیت تاریک در دانشجویان را مورد مطالعه قرار داد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |