دانشگاه اصفهان ، y.abedini@edu.ui.ac.ir
چکیده: (2990 مشاهده)
خودمهارگری مهارتی مشابه با خودتنظیمی است که بهنظر میرسد برای کسب موفقیت در دنیای مملو از فناوری های امروزی ضروری باشد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی بر اساس خودمهارگری، اعتیاد به فناوری ها، جنسیت و ابتلا به کمتوجهی/ فزونکنشی بود. به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای تعداد 360 نفر از دانش آموزان دبیرستانی بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودمهارگری (SCQ)، پرسشنامه اعتیاد به فناوری ها ((TAQ و چک لیست تشخیصی اختلال کمتوجهی/ فزونکنشی (ADDCL) بود. جهت تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون یومن ویتنی استفاده شد. یافته ها نشاندهنده وجود رابطۀ معنادار بین خودمهارگری، اعتیاد به فناوری ها و پیشرفت تحصیلی و همچنین تفاوت الگوی این رابطه در دخترها و پسرها بود. مشاهده شد که ابتلا به کمتوجهی/ فزونکنشی پیشبینیکننده خوبی برای پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دبیرستانی است. همچنین رابطه منفی و معناداری بین خودمهارگری با کمتوجهی/ فزونکنشی و اعتیاد به فناوری ها مشاهده شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/25 | پذیرش: 1398/4/25 | انتشار: 1398/4/25
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |