دانشگاه تهران ، behpajooh@ut.ac.ir
چکیده: (2613 مشاهده)
نیازسنجی آموزشی، مهمترین گام در برنامهریزی، بهویژه برنامهریزی درسی محسوب میشود. از اینرو، هدف از پژوهش حاضر پاسخگویی به دو سوال بود: 1) نیازهای آموزشی و اولویت آنها از نظر دانش آموزان ناشنوای هنرستانی مدارس ویژه در شهر اصفهان چیست؟ 2) آیا بین دیدگاه دانشآموزان دختر و پسر ناشنوای هنرستانی نسبت به نیازهای آموزشی تفاوت وجود دارد؟ در این پژوهش توصیفی، تعداد شصت نفر از دانشآموزان پسر و دختر ناشنوای هنرستانی مدارس ویژه در شهر اصفهان بهطور تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامۀ نیازسنجی آموزشی محقق ساخته در اختیار آنان قرار گرفت. قابلیت اعتماد پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 79/0 برآورد گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط پنج تن از استادان گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران مورد تأیید قرار گرفت. دادههای بهدست آمده با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی بررسی و تحلیل شد. یافته های بهدست آمده نشان داد که شرکت کنندگان در اکثر گویه ها اهمیت نیازهای ارتباطی و شغلی را بیش از سایر نیازها تشخیص دادند. همچنین بین نیازهای انگیزشی، شغلی، ارتباطی و حرکتی، تفاوت معناداری وجود داشت. نتایج پژوهش نشان داد که همۀ شرکت کنندگان، نیازهای آموزشی خود را در حد بالایی گزارش کردند و گروه دختران نیازهای انگیزشی و حرکتی را بیشتر از گروه پسران ابراز کردند. بنابراین ضرورت دارد در برنامهریزی درسی برای دانش آموزان ناشنوای هنرستانی به نیازهای آموزشی آنان و اولویتهای مربوط مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/27 | پذیرش: 1398/4/27 | انتشار: 1398/4/27
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |