دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، spnaghash@ut.ac.ir
چکیده: (446 مشاهده)
زمینه: در عصر حاضر سازگاری زوجین در کانون خانواده کاهش یافته است ازاین رو مداخله ای کاربردی در این زمینه ضرورت دارد. تاکنون مداخلات متعددی در این زمینه انجام شده است ولی آموزش مهارتهای زناشویی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری در سازگاری زوجینی که در صدد طلاق هستند مورد مطالعه قرار نگرفته است.
هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی مهارت های زناشویی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر سازگاری زوجین متقاضی طلاق بود.
روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی زوجین متقاضی طلاق شهر تهران در سال 1400 بود که به شیوه در دسترس 20 نفر انتخاب شدند. جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد انجام شد و نمونهگیری در این پژوهش بهصورت دردسترس بود. بدین منظور بعد از انتخاب افراد نمونه در مرحله پیشآزمون افراد نمونه به پرسشنامههای پژوهش پاسخ دادند و بهصورت کاملاً تصادفی در دو گروه مساوی گواه و آزمایش گمارش شدند. بعد از اجرای پروتکل درمانی افراد نمونه به پرسشنامه پژوهش که شامل سازگاری زناشویی (اسپینر، 1976) پاسخ دادند دادههای حاصله بهمنظور تحلیل وارد نرمافزار SPSS24 شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که نوع درمان با سطوح مختلف (پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری) تعامل دارد. رضایت زناشویی در سطوح مختلف آن تغییر کرد و معنادار بود (05/0 >P)؛ همچنین در از آزمون های تعقیبی مشخص شد اثرات ناشی از درمان در متغیر سازگاری زناشویی توانسته است تا مرحله پیگیری اثرات خود را حفظ کند (05/0 >P).
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج می توان بیان داشت که رویکرد شناختی رفتاری با حل و فصل تعارض های میان زوجین از راه آموزش فنونی همچون مهارت حل مسئله، مهارت های رویارویی میان فردی، مهارت رویارویی با تنیدگی، مهارت قاطعیت، و مهارت همدلی به زوجین کمک می کند به شیوه مناسبی با مشکل مواجه شوند. از این رو زوجین و مشاوران خانواده بهمنظور با افزایش صمیمیت می توانند از مهارتهای زناشویی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری استفاده کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1402/7/16 | پذیرش: 1402/9/20 | انتشار: 1402/11/1
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |