استادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. ، Shokrgozardr@gmail.com
چکیده: (868 مشاهده)
زمینه: پژوهشها نشان دادهاند ارتباط بین خودکارآمدی فردی و پریشانی روانشناختی باعث میشود که باورهای وسوسهانگیز مصرف مت آمفتامین در مردان مصرفکننده به شدت تحت تأثیر قرار گیرند. با این وجود تاکنون مطالعهای به بررسی نقش واسطهای خودکارآمدی در رابطه بین باورهای وسوسهانگیز مصرف مواد و پریشانی روانشناختی انجام نشده است.
هدف: این مطالعه با هدف پیشبینی رابطه بین خودکارآمدی، پریشانی روانشناختی و باورهای وسوسهانگیز مصرف مواد در مردان مصرفکننده مت آمفتامین انجام شد.
روش: روش تحقیق توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مردان 65-20 ساله استان اصفهان بودند که در سال 1400-1401 سوء مصرف مت آمفتامین داشتند. بر اساس معیارهای ورود و خروج، 262 نفر از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامههای عقاید وسوسه انگیز (بک و همکاران، 1993)، افسردگی، اضطراب-استرس (لاویباند و لاویباند، 1996) و خودکارآمدی عمومی (شرر و همکاران، 1982) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار SMARTPLS تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: مقایسه شاخصهای برازش با مدل علی طراحی شده برازندگی مناسب مدل تعیین شده را تأیید کرد. همانطور که نتایج ضرایب رگرسیون استاندارد مستقیم نشان داد که پریشانی روانی، همبستگی مثبتی با باورهای وسوسهانگیز مصرف مواد مخدر دارد، پریشانی روانشناختی تأثیر مستقیم و منفی بر خودکارآمدی و خودکارآمدی تأثیر مستقیم و منفی بر باورهای ولع مصرف دارد (0/05 p<). همچنین، خودکارآمدی رابطه بین پریشانی روانشناختی و باورهای وسوسهانگیز مصرف را واسطه میکند (0/05p<).
نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان میدهند که توسعه مداخلههایی برای افزایش خودکارآمدی فردی و کاهش پریشانی روانشناختی میتواند بهعنوان استراتژیهای مؤثر در کاهش باورهای وسوسهانگیز مصرف مواد و در پیشگیری از استفاده از مت آمفتامین توسط مردان مصرفکننده این مواد، مورد استفاده قرار گیرد. این نتایج میتوانند به مدیران و متخصصان در حوزه بهداشت راهنمایی کننده باشند تا برنامههای مداخلهای مؤثرتری را برای کاهش مصرف مت آمفتامین در این گروه از افراد طراحی و اجرا کنند.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/10/23 | پذیرش: 1402/12/26 | انتشار: 1402/12/15
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |