استادیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران. ، bagheri.nas@gmail.com
چکیده: (261 مشاهده)
زمینه: در زمینه مطالعه تأثیر پروتکلهای رواندرمانی، توجه به ابعاد متعدد رفاه روانی برای مادران کودکان با اختلال یادگیری خاص از اهمیت برخوردار است. مادران این کودکان غالباً با چالشهای عاطفی و روانشناختی منحصربهفردی مواجه هستند که میتواند بر نگرش زمانی و سطوح سرمایه روانشناختی آن ها تأثیر گذارد. با این حال، مطالعات کمی به طور ویژه بر رویکردهای مثبتنگر در میان این گروه و تأثیرات بالقوه آن بر افق دید زمانی و سرمایه روانی آن ها تمرکز داشتهاند.
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تعیین اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر چشم انداز زمان و سرمایه روانشناختی مادران کودکان با اختلال یادگیری خاص بود.
روش: این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه مادران کودکان با اختلال یادگیری خاص شهر تهران در سال 1401 بود. حجم نمونه پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس برابر با 30 نفر در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری دادهها در این تحقیق دو پرسشنامه سرمایه روانشناختی (لوتانز و همکاران، 2007) و سیاهه چشمانداز زمان (زیمباردو و بوید، 1999) استفاده شد. دادههای پژوهش با استفاده از نسخه 21 نرمافزار (SPSS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش روانشناسی مثبت نگر بر چشم انداز زمان و سرمایه روانشناختی مادران کودکان با اختلال یادگیری خاص تأثیر مثبت و معنادار دارد (05/0 >p).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده تأثیر مثبت رواندرمانی مثبتنگر بر افزایش سطوح سرمایه روانشناختی و بهبود چشمانداز زمانی در مادران دارای فرزندان با اختلال یادگیری خاص است. این یافتهها از کاربست و اهمیت استفاده از رویکردهای مثبتنگر در مداخلات روانشناختی حمایت میکنند، که میتوانند به عنوان راهکاری مؤثر برای تقویت تواناییهای مقابلهای و بهزیستی روانشناختی در این جامعه مورد استفاده قرار گیرند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1402/10/28 | پذیرش: 1402/12/29 | انتشار: 1403/7/10
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |