پیام خود را بنویسید
دوره 21، شماره 120 - ( زمستان 1401 (اسفند)، 1401 )                   جلد 21 شماره 120 صفحات 2566-2551 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

ramazanifar S Y, Moradia A, Alizadeh M. (2023). The relationship between resilience and self-efficacy with social adjustment of dialysis patients. Journal of Psychological Science. 21(120), : 13 doi:10.52547/JPS.21.120.2551
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2348-fa.html
رمضانی فر سیدیاسر، مرادی آرزو، علیزاده مرجان. بررسی رابطه بین تابآوری و خودکارآمدی با سازگاری اجتماعی بیماران دیالیزی مجله علوم روانشناختی 1401; 21 (120) :2566-2551 10.52547/JPS.21.120.2551

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2348-fa.html


کارشناس ارشد آمار، گروه آمار، دانشکده علومپایه، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. ، arezoomoradia5@gmail.com
چکیده:   (360 مشاهده)
زمینه: بیماری مزمن کلیه یک مشکل عمده سلامتی است که انتظار می ­رود با افزایش شیوع عوامل خطر آن مانند دیابت، سیگار، چاقی، فشار خون بالا و پیری جمعیت افزایش یابد. بنابراین برای بهبود شاخص ­های سلامت ­روان این افراد بررسی سازه­های روانشناختی مؤثر بر بیماری یک ضرورت اجتناب­ناپذیر است.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی رابطه تاب ­آوری و خودکارآمدی با سازگاری اجتماعی بیماران دیالیزی انجام شد.
روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی بیماران دیالیزی مراجعه­کننده به بیمارستان امام­ رضا (ع) شهر اهواز در سال 1397 تشکیل می ­دهند. نمونه پژوهش 56 نفر از بیماران دیالیزی بیمارستان امام­رضا (ع) بود که به روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه­های سازگاری اجتماعی (پیکل و ویسمن، 1999)، مقیاس تاب ­آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) پاسخ دادند. داده ­های جمع ­آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با استفاده از نرم ­افزار SPSS.27 مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ­ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ادراک خودکارآمدی و تاب ­آوری با سازگاری اجتماعی بیماران دیالیزی رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد (001/0 >P). نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیری به روش ورود نشان داد که ادراک خودکارآمدی و تا­ب ­آوری 6/1 درصد از واریانس سازگاری اجتماعی بیماران دیالیزی را تبیین می­کنند.
نتیجه‌گیری: با توجه به این یافته­ها می­توان نتیجه گرفت که با آموزش مهارت­ های تاب ­آوری و خودکارآمدی در کنار مداخلات درمانی در بیمارستان می­ توان سهم قابل ­توجهی از تغییرات سازگاری اجتماعی را در این بیماران بهبود بخشید و با بهبود این سازه ­ها متغیرهای روانشناختی تبیین کننده سازگاری اجتماعی در بیماران دیالیزی بهبود یابد.

 
شماره‌ی مقاله: 13
متن کامل [PDF 1078 kb]   (187 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/10/18 | پذیرش: 1401/1/29 | انتشار: 1401/12/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)