استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران. ، Psyhic2006@gmail.com
چکیده: (397 مشاهده)
زمینه: مطابق با پژوهش های گزارش شده هوش معنوی در سلامت روان افراد نقش فعال دارد؛ همچنین اثربخشی آستانه تحمل و تاب آوری دانشجویان بر میزان سلامت روان مثبت گزارش شده است. در فرهنگ دانشگاهی غالب ایران، الگوهای بومی و منطیق با شرایط محلی برای تبیین عوامل مؤثر بر سلامت روان وجود ندارد، بنابراین نیاز به ایجاد یک الگوی بومی و مناسب در این حوزه وجود دارد.
هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی برای تبیین نقش میانجی تاب آوری در رابطه هوش معنوی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه آزاد شهر تهران بود.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاههای آزاد اسلامی شهر تهران در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای برای انتخاب نمونه استفاده شد که باتوجه به خرده مقیاس های ابزارهای گردآوری داده، تعداد 685 نفر انتخاب و به پرسشنامه های سلامت روان (گلدبرگ، 1972)؛ هوش معنوی (کینگ، 2008) و تاب آوری (کونر دیویدسون، 2003) پاسخ دادند. تحلیلهای همبستگی در نرم افزار SPSS نسخه 25 و تحلیل های مربوط به مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS نسخه 25 انجام شد.
یافته ها: تحلیل آماری دادهها نشان داد که هوش معنوی تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری بر سلامت روان دارد (0/05 >P). همچنین هوش معنوی با نقش میانجی تابآوری به صورت غیرمستقیم نیز توان پیشبینی سلامت روان دانشجویان را دارد (0/05 >P).
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج پژوهش حاضر لازم است شرایطی برای دانشجویان فراهم آید تا بتوانند در آن در ارتباط با تئوری های زندگی، مرگ و هستی تبادلنظر کنند و به جنبه های غیرمادی (معنویت) توجه بیشتری نمایند و برای تجارب روزانه ی خود معنا و هدف پیدا کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/10/20 | پذیرش: 1402/12/23 | انتشار: 1403/1/1
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |