پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 140 - ( پاییز 1403(آبان)، 1403 )                   جلد 23 شماره 140 صفحات 1918-1897 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Najmi M, Ghorban Jahromi R, Sadipour E, Karimzadeh M. (2024). Comparing the effectiveness of attachment-based play therapy and parent-child relationship therapy on the psychological well-being of children with separation anxiety disorder. Journal of Psychological Science. 23(140), 1897-1918. doi:10.52547/JPS.23.140.1897
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2523-fa.html
نجمی مهسا، قربان جهرمی رضا، سعدی پور اسماعیل، کریم زاده منصوره. مقایسه اثربخشی بازی درمانی دلبستگی محور و بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک بر بهزیستی روانشناختی کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی مجله علوم روانشناختی 1403; 23 (140) :1918-1897 10.52547/JPS.23.140.1897

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2523-fa.html


استادیار، گروه روانشناسی تربیتی و شخصیت، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، rrghorban@gmail.com
چکیده:   (356 مشاهده)
زمینه: بر اساس گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت، در حال حاضر 20 درصد از کودکان و نوجوانان در سراسر جهان دارای مشکلات سلامت­ روانی هستند، اما پوشش درمانی مؤثر در این حوزه بسیار کم است. بنابراین به کارگیری مداخلات مبتنی بر شواهد برای کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی یک ضرورت بنبادی است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بازی درمان دلبستگی محور و بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک بر بهزیستی روانشناختی کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی انجام شد.
روش: روش تحقیق حاضر نیمه ­آزمایشی است و برای جمع­ آوری داده ­ها از طرح پیش­ آزمون-پس ­آزمون-پیگیری 2 ماهه استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران و کودکان پنج تا شش ساله دختر و پسر دارای اضطراب جدایی بود که در منطقه ۴ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در مراکز پیش ­دبستانی و یا مهد کودک­ های منطقه 4 شهر تهران ثبت­ نام کرده بودند، تشکیل دادند نمونه پژوهش 45 نفر از مادران و کودکان منطقه 4 شهر تهران بودند که به روش نمونه  ­گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند. گروه­ های آزمایش بازی درمانگری دلبستگی محور به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای و بازی درمانی مبتنی بر روابط والد-کودک را به مدت 10 جلسه 120 دقیقه دریافت کردند. برای جمع ­آوری داده ­ ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (عابد و همکاران، 2016) استفاده شد. برای تحلیل داده­ ها از نرم ­افزار SPSS.24 با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه ­گیری مکرر استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر نشان داد که هر بازی درمانی دلبستگی محور و بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک به طور معناداری بهزیستی روانشناختی کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی را بهبود بخشیدند (05/0>P). نتایج آزمون­ های تعقیبی بنفرونی نشان داد که بین بازی ­درمانی دلبستگی محور و بازی ­درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک در مرحله پس­ آزمون و پیگیری تفاوتی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالب گفته شده و شیوع نسبتاً بالای این اختلال و همبودی آن با سایر اختلالات در بین کودکان ونوجوانان استفاده از مداخلات مبتنی بر شواهد از جمله بازی درمانی دلبستگی محور و بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک می ­تواند بخش قابل ­توجهی از پریشانی روانشناختی آن ­ها را کاهش دهد.
متن کامل [PDF 1214 kb]   (423 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/4/12 | پذیرش: 1404/3/1 | انتشار: 1403/6/6

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)