آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
پاییز 1404(آذر)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه روانشناسی عمومی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، Nasrolahi@srbiau.ac.ir
چکیده: (117 مشاهده)
زمینه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیت یکی از شایع‌ترین اختلالات در زنان است که می‌تواند تأثیرات روانشناختی گسترده‌ای داشته باشد. در این میان، انعطافپذیری تصویر بدن، می‌تواند تأثیرات مثبتی بر تابآوری زنان داشته باشد. تابآوری به‌عنوان یک متغیر واسطهای می‌تواند در تقویت سلامتروان و جسم این زنان نقش مهمی ایفا کند و به بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کند. با این حال، در ادبیات موجود، شکاف‌هایی در بررسی نقش تابآوری در این زمینه مشاهده می‌شود و نیاز به پژوهش‌های بیشتری در این حوزه احساس می‌شود.
هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی نقش واسطهای تابآوری در رابطه انعطافپذیری تصویر بدن با سبک ارتقاءدهنده سلامت در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک بود.
روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان و دختران مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک مراجعه کننده به بیمارستان کمالی شهرکرج در سال 1403- 1402 تشکیل داد و از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 600 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامههای تابآوری (کانر دیویدسون، 2003)، سبک ارتقاءدهنده سلامت (والکر و همکاران، 1981) و انعطافپذیری تصویر بدن (ماگالانز، 2015) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزار PLS نسخه 4 انجام شد.
یافته ها: یافتهها نشان دادد که انعطافپذیری تصویر بدنی به طور مثبتی بر تابآوری تأثیر دارد و بالعکس، انعطاف‌ناپذیری ارتباط معکوس معناداری با تابآوری را ترسیم می‌نماید (05/0 >P). همچنین تابآوری بر سبک ارتقاءدهنده سلامت زنان پژوهش حاضر، تأثیری مثبت را گزارش کرده بود (05/0 >P). همچنین یافتهها نشان داد که تابآوری به عنوان یک متغیر واسطهای عمل کرده و می‌تواند رابطه بین انعطافپذیری تصویر بدن و سبک ارتقاءدهنده سلامت را تبیین نماید (05/0 >P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش می‌تواند به طراحی مدل‌های مداخلاتی کمک کند که هدف آن تقویت انعطافپذیری تصویر بدن و تابآوری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک باشد. این مداخلات می‌تواند بهبود سبک زندگی و افزایش سلامتروان و جسم این زنان را تسهیل کند و در نهایت منجر به افزایش کیفیت زندگی آنها شود.
هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی نقش واسطهای تابآوری در رابطه انعطافپذیری تصویر بدن با سبک ارتقاءدهنده سلامت در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک بود.
روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان و دختران مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک مراجعه کننده به بیمارستان کمالی شهرکرج در سال 1403- 1402 تشکیل داد و از میان آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 600 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامههای تابآوری (کانر دیویدسون، 2003)، سبک ارتقاءدهنده سلامت (والکر و همکاران، 1981) و انعطافپذیری تصویر بدن (ماگالانز، 2015) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزار PLS نسخه 4 انجام شد.
یافته ها: یافتهها نشان دادد که انعطافپذیری تصویر بدنی به طور مثبتی بر تابآوری تأثیر دارد و بالعکس، انعطاف‌ناپذیری ارتباط معکوس معناداری با تابآوری را ترسیم می‌نماید (05/0 >P). همچنین تابآوری بر سبک ارتقاءدهنده سلامت زنان پژوهش حاضر، تأثیری مثبت را گزارش کرده بود (05/0 >P). همچنین یافتهها نشان داد که تابآوری به عنوان یک متغیر واسطهای عمل کرده و می‌تواند رابطه بین انعطافپذیری تصویر بدن و سبک ارتقاءدهنده سلامت را تبیین نماید (05/0 >P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش می‌تواند به طراحی مدل‌های مداخلاتی کمک کند که هدف آن تقویت انعطافپذیری تصویر بدن و تابآوری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک باشد. این مداخلات می‌تواند بهبود سبک زندگی و افزایش سلامتروان و جسم این زنان را تسهیل کند و در نهایت منجر به افزایش کیفیت زندگی آنها شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)