آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
پاییز 1404(آذر)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی، واحدمیاندواب، دانشگاه ازاد اسلامی، میاندواب، ایران. ، ph.dyagoob@gmail.com
چکیده: (109 مشاهده)
زمینه: مشارکت در فرآیند تصمیم‌گیری به عنوان یک عامل کلیدی در ارتقاء کیفیت عملکرد معلمان و احساس کارآمدی آنان شناخته می‌شود. این مشارکت نه تنها به معلمان کمک می‌کند تا احساس توانمندی و کنترل بیشتری بر فرآیندهای تدریس خود داشته باشند، بلکه می‌تواند به ارتقای اثربخشی روانشناختی آنها نیز کمک کند. اثر بخشی روانشناختی تدریس که شامل احساس توانمندی، کنترل و رضایت شغلی است، ارتباط تنگاتنگی با انگیزه توفیقطلبی معلمان دارد. انگیزه توفیقطلبی نشان‌دهنده تمایل معلمان به موفقیت و پیشرفت در محیط آموزشی است و بهبودیافته از مشارکت فعال آنان در تصمیم‌گیری‌ها ناشی می‌شود. با وجود اهمیت این متغیرهای مرتبط، پژوهشهای کمی در مورد تأثیر مشارکت معلمان در فرآیند تصمیم‌گیری بر اثربخشی روانشناختی تدریس و انگیزه توفیقطلبی آنان صورت گرفته است. این کمبود شواهد علمی ضرورت انجام پژوهش‌هایی هدفمند را برای بررسی و تبیین این روابط برجسته می‌کند.
هدف: هدف پژوهش حاضر تحلیل ارتباط میان مشارکت در فرآیند تصمیم‌گیری و تأثیر آن بر اثربخشی روانشناختی تدریس و انگیزه توفیق معلمان است
روش: این مطالعه از نوع پژوهشهای توصیفی-پیمایشی است که با هدف بررسی رابطه میان متغیرها انجام می‌گیرد. از آنجا که داده‌های پژوهش در یک مقطع زمانی مشخص گردآوری شده است، این پژوهش از نظر نوع گردآوری داده‌ها، مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان مدارس ابتدایی شهرستان میاندواب بود که طبق گزارش‌های اداره آموزش و پرورش شهرستان برابر با ۴۱۲ نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران و با توجه به حجم جامعه آماری، حجم نمونه ۱۹۹ نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل سه پرسشنامه معتبر و استاندارد " پرسشنامه انگیزه توفیق طلبی و تمایل به موفقیت معلمان (احمدپور داریانی و مقیمی، ۱۳۹۰)، پرسشنامه اثر بخشی روانشناختی تدریس (سرمد، 1390) و پرسشنامه مشارکت در تصمیم‌گیری معلمان (جانکسین 2005)"است. برای ازمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS انجام شد.
یافته ها: نتایج تحلیل‌های آماری حاکی از آن است که بین مشارکت در تصمیم‌گیری و اثربخشی روانشناختی تدریس رابطه‌ای مستقیم و معنادار با ضریب همبستگی 61/0 r= و 009/0 p= وجود دارد. همچنین، بین مشارکت در تصمیم‌گیری و تصور رابطه‌ای مستقیم و معنادار با ضریب همبستگی 63/0 r= و 000/0 p= مشاهده شد. علاوه بر این، بین اثربخشی روانشناختی تدریس و تصور انگیزه توفیقطلبی نیز رابطه‌ای مستقیم و معنادار با ضریب همبستگی 67/0 r= و 001/0 p= به تأیید رسید.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد، ایجاد فضایی مشارکتی برای معلمان، منجر به بهبود اثربخشی روانشناختی تدریس و در نهایت ارتقاء کیفیت آموزش خواهد شد. این یافته‌ها می‌توانند مبنایی برای طراحی برنامه‌های آموزشی و مدیریتی باشند که مشارکت معلمان را در فرآیندهای تصمیم‌گیری به‌عنوان عاملی کلیدی برای بهبود کیفیت آموزش مورد توجه قرار می‌دهند.
هدف: هدف پژوهش حاضر تحلیل ارتباط میان مشارکت در فرآیند تصمیم‌گیری و تأثیر آن بر اثربخشی روانشناختی تدریس و انگیزه توفیق معلمان است
روش: این مطالعه از نوع پژوهشهای توصیفی-پیمایشی است که با هدف بررسی رابطه میان متغیرها انجام می‌گیرد. از آنجا که داده‌های پژوهش در یک مقطع زمانی مشخص گردآوری شده است، این پژوهش از نظر نوع گردآوری داده‌ها، مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان مدارس ابتدایی شهرستان میاندواب بود که طبق گزارش‌های اداره آموزش و پرورش شهرستان برابر با ۴۱۲ نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران و با توجه به حجم جامعه آماری، حجم نمونه ۱۹۹ نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل سه پرسشنامه معتبر و استاندارد " پرسشنامه انگیزه توفیق طلبی و تمایل به موفقیت معلمان (احمدپور داریانی و مقیمی، ۱۳۹۰)، پرسشنامه اثر بخشی روانشناختی تدریس (سرمد، 1390) و پرسشنامه مشارکت در تصمیم‌گیری معلمان (جانکسین 2005)"است. برای ازمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS انجام شد.
یافته ها: نتایج تحلیل‌های آماری حاکی از آن است که بین مشارکت در تصمیم‌گیری و اثربخشی روانشناختی تدریس رابطه‌ای مستقیم و معنادار با ضریب همبستگی 61/0 r= و 009/0 p= وجود دارد. همچنین، بین مشارکت در تصمیم‌گیری و تصور رابطه‌ای مستقیم و معنادار با ضریب همبستگی 63/0 r= و 000/0 p= مشاهده شد. علاوه بر این، بین اثربخشی روانشناختی تدریس و تصور انگیزه توفیقطلبی نیز رابطه‌ای مستقیم و معنادار با ضریب همبستگی 67/0 r= و 001/0 p= به تأیید رسید.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد، ایجاد فضایی مشارکتی برای معلمان، منجر به بهبود اثربخشی روانشناختی تدریس و در نهایت ارتقاء کیفیت آموزش خواهد شد. این یافته‌ها می‌توانند مبنایی برای طراحی برنامه‌های آموزشی و مدیریتی باشند که مشارکت معلمان را در فرآیندهای تصمیم‌گیری به‌عنوان عاملی کلیدی برای بهبود کیفیت آموزش مورد توجه قرار می‌دهند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)