دانشگاه تهران ، shahbazimehdi@ut.ac.ir
چکیده: (2720 مشاهده)
زمینه: ارائه بازخورد با شیوههای خود مهارگری به دلیل اثرات انگیزشی و پردازش عمیقتر اطّلاعات مربوطه در اجرا و یادگیری مهارتهای حرکتَی بهبود ایجاد کرده است. علیرغم پژوهش های گسترده درزمینه بازخورد خود مهارگری آیا می توان بیان کرد که این نوع بازخورد به صورت کلامی هم نیز، می تواند بر روی الگوی حرکتی تأثیر بگذارد؟ هدف: این پژوهش باهدف بررسی تأثیر بازخورد خود مهارگری اجرای شوت بسکتبال بر الگوی حرکت دانش آموزان دختر است. روش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و طرح آن بهصورت پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. شرکتکنندگان 20 دانش آموز دختر که به طور خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه بازخورد خود مهارگری و گواه تقسیم شدند. پژوهش در 5 جلسه شامل یک جلسه پیشآزمون قبل از شروع تمرین، 3 جلسه تمرین و یک جلسه پسآزمون انجام شد. از الگوی پرتاب آزمونیها فیلم گرفته شد، سپس فیلمها توسط سه مربی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: مطابق نتایج آزمون تی مستقل در آزمونهای اکتساب (0/025=P) و یادداری تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد (0/035=P). هر دو گروه از پیشآزمون تا پسآزمون پیشرفت معنیداری داشتن و با توجه به داده ها گروه خود مهارگر در پسآزمون تفاوت معناداری با گروه گواه داشته است. نتیجه گیری: این بدان معنی است استفاده از بازخورد خود مهارگری با ایجاد انگیزه های درونی، تقویت حسهای خودکارآمدی، استقلال شخصیت، کم شدن اضطراب و تنیدگی باعث ایجاد شرایط بهینه برای تمرین شده و شرایط کسب الگوی بهتر از حرکت را در تمرین علاوه بر دقت حرکت را برای دانش آموز ایجاد کرده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/6/12 | پذیرش: 1398/9/21 | انتشار: 1398/9/10
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |