گروه روانشناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران (نویسنده مسئول) ، Ma.kouroshnia@iau.ac.ir
چکیده: (25 مشاهده)
زمینه: اضطراب اجتماعی یکی از شایعترین اختلالات اضطرابی است که میتواند عملکرد تحصیلی، شغلی و اجتماعی افراد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. با وجود توجه فزاینده پژوهشها به نقش متغیرهای درونروانی مانند ذهنآگاهی، نشخوار فکری و همجوشی شناختی در شکلگیری یا کاهش اضطراب اجتماعی، هنوز روابط میان این متغیرها به ویژه نقش میانجیگرانه همجوشی شناختی بهطور کامل روشن نشده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ذهنآگاهی و نشخوار فکری بر اضطراب اجتماعی با در نظر گرفتن نقش میانجی همجوشی شناختی در بین دانشجویان بود.
روش: این مطالعه از نوع همبستگی و مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بود که نمونهای به حجم ۳۰۸ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. دادهها با استفاده از سیاهه فوبیای اجتماعی (کونور و همکاران، 2000)، مقیاس ذهنآگاهی (براون و ریان، 2003)، مقیاس نشخوار فکری (نولن-هوکسیما و مورو، 1991) و پرسشنامه همجوشی شناختی (گیلاندرز و همکاران، 2014) گردآوری شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار AMOS و SPSS نسخه 24 و از روشهای ضریب همبستگی پیرسون، مدل معادلات ساختاری و تحلیل بوتسترپ انجام گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که ذهنآگاهی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی معنادار دارد و نشخوار فکری با اضطراب اجتماعی رابطه مثبت معنادار (05/0 P<) دارد. همچنین، همجوشی شناختی نقش میانجی معناداری در رابطه بین ذهنآگاهی و اضطراب اجتماعی و نیز در رابطه بین نشخوار فکری و اضطراب اجتماعی (05/0 P<) ایفا میکند.
نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش نقش مهم فرایندهای شناختی و تنظیم هیجانی را در تجربه اضطراب اجتماعی برجسته میکند. تقویت ذهنآگاهی و کاهش همجوشی شناختی و نشخوار فکری میتواند به عنوان راهبردهایی مؤثر در مداخلات روانشناختی برای کاهش اضطراب اجتماعی بهکار گرفته شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1404/4/13 | پذیرش: 1404/6/15 | انتشار: 1404/12/1
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |