استاد تمام، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. ، masesmaeily@yahoo.com
چکیده: (746 مشاهده)
زمینه: هویت، سازهای متغیر و پویا است و در معرض مؤلفههای فرهنگی متفاوت، دچار تغییرات بنیادین میشود. مهاجران در مواجهه با جامعۀ میزبان، واکنشهای متفاوتی به سازگاری هویت خود با شرایط فرهنگی جدید، نشان میدهند. علی رغم اهمیت بالای هویت و تغییرات آن در شرایط فرهنگی و جغرافیایی متفاوت و چگونگی شکلگیری پایگاه جدید هویتی در افراد مهاجر، هیچ یک از پژوهشها مشخصاً به بحث سرگشتگی هویتی ناشی از مهاجرت و چگونگی کمک به فرد در بازتعریف هویت بهعنوان امری پویا نپرداختهاند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین الگویی جهت کمک به دانشجویان مهاجر برای شکلدهی به پایگاهی استقراریافته از هویت با تمرکز بر بازگشت به خویشتن انجام شد.
روش: پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و روش هرمنوتیک کلاسیک انجام شد. جامعه پژوهش، اثر معروف مولانا جلالالدین محمد بلخی، یعنی مثنوی معنوی بود و نمونه موردنظر با توجه به محتوای پژوهش دو داستان؛ "نی نامه" و " کنیزک و پادشاه" از دفتر اول مثنوی معنوی بود. دو داستان مذکور به عنوان یک منبع اسنادی مورد استناد قرار گرفته است و کدگذاری اولیه مبتنی بر روش هرمنوتیک و با تأکید بر وجه استعاری داستانهای مذکور انجام شد و از طریق فرآیندهای توصیفی و تفسیری، ساختار زیربنایی پژوهش ترسیم شد.
یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها در قالب الگوی مشاورهای با شش فرآیند 1) اتحاد درمانی 2) کشف مقصود جان 3) آگاهی بخشی 4) اصلجویی 5) وحدتبخشی و 6) پایان بخشی، صورتبندی شد که هر فرآیند، محتوا، هدف و فنون مختص به خود را دارد.
نتیجهگیری: الگوی استقرار پایگاه هویت مبتنی بر بازگشت به خویشتن بر اساس مؤلفهها و چهارچوب نظری مستخرج از آن، میتواند در جهت حل چالشهای هویتی دانشجویان مهاجر مفید واقع شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/5/14 | پذیرش: 1401/7/20 | انتشار: 1402/1/1
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |