آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
پاییز 1404(آذر)،
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
استاد گروه روش ها و برنامه‌ریزی آموزشی و درسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، mkeramaty@ut.ac.ir
چکیده: (14 مشاهده)
زمینه: با وجود اهمیت پیشرفت تحصیلی در ریاضی و اثربخشی شناخته‌شده سبک‌های یادگیری مشارکتی، اغلب پژوهش‌ها به ارزیابی سبک‌های منفرد پرداخته‌اند. در نتیجه، یک خلأ پژوهشی مشخص در زمینه بررسی تأثیر الگوهای تلفیقی-مشارکتی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف پر کردن این خلأ، به ارزیابی تأثیر یک الگوی یادگیری ترکیبی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در درس ریاضی می‌پردازد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوی تلفیقی از سبک های یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان پایه پنجم دبستان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشآموزان پایه پنجم شهر اهواز در سال تحصیلی 1402-1403 بود. نمونه پژوهش 30 نفر از دانشآموزان پایه پنجم شهر اهواز بود که به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه پیشرفت تحصیلی ریاضی (دارش و همکاران، 1999) و پروتکل الگوی تلفیقی یادگیری مشارکتی محقق‌ساخته، در قالب یک برنامه ۱۰ جلسه‌ای ۹۰ دقیقه‌ای به گروه آزمایش استفاده شد. داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۷ و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون مانکووا، بین گروههای آزمایشی و گواه در مؤلفههای درک و فهم (001/0 >P، 87/84 =(23 و 3)F)، انتخاب راهبردها (001/0 >P، 53/25 =(23 و 3)F)، محاسبه و ارزیابی و حل مسئله (001/0 >P، 57/42 =(23 و 3)F) و نمره کل پیشرفت تحصیلی ریاضی با (001/0 >P، 09/156 =(23 و 3)F) در دو موقعیت پیشآزمون و پسآزمون تفاوت وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد الگوی تلفیقی یادگیری مشارکتی، تأثیری معنادار بر بهبود پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در درس ریاضی دارد. پیشنهاد می‌شود معلمان از راهبردهای این الگوی تلفیقی برای طراحی فعالیت‌های کلاسی و تقویت یادگیری عمیق در ریاضی استفاده کنند. همچنین به برنامه‌ریزان درسی و سیاست‌گذاران توصیه می‌شود که این پروتکل آموزشی را به عنوان یک مدل کارآمد برای تدوین بسته‌های یادگیری و برگزاری دوره‌های بازآموزی معلمان در جهت ارتقای کیفیت آموزش ابتدایی مد نظر قرار دهند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوی تلفیقی از سبک های یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان پایه پنجم دبستان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشآموزان پایه پنجم شهر اهواز در سال تحصیلی 1402-1403 بود. نمونه پژوهش 30 نفر از دانشآموزان پایه پنجم شهر اهواز بود که به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه پیشرفت تحصیلی ریاضی (دارش و همکاران، 1999) و پروتکل الگوی تلفیقی یادگیری مشارکتی محقق‌ساخته، در قالب یک برنامه ۱۰ جلسه‌ای ۹۰ دقیقه‌ای به گروه آزمایش استفاده شد. داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۷ و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون مانکووا، بین گروههای آزمایشی و گواه در مؤلفههای درک و فهم (001/0 >P، 87/84 =(23 و 3)F)، انتخاب راهبردها (001/0 >P، 53/25 =(23 و 3)F)، محاسبه و ارزیابی و حل مسئله (001/0 >P، 57/42 =(23 و 3)F) و نمره کل پیشرفت تحصیلی ریاضی با (001/0 >P، 09/156 =(23 و 3)F) در دو موقعیت پیشآزمون و پسآزمون تفاوت وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد الگوی تلفیقی یادگیری مشارکتی، تأثیری معنادار بر بهبود پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در درس ریاضی دارد. پیشنهاد می‌شود معلمان از راهبردهای این الگوی تلفیقی برای طراحی فعالیت‌های کلاسی و تقویت یادگیری عمیق در ریاضی استفاده کنند. همچنین به برنامه‌ریزان درسی و سیاست‌گذاران توصیه می‌شود که این پروتکل آموزشی را به عنوان یک مدل کارآمد برای تدوین بسته‌های یادگیری و برگزاری دوره‌های بازآموزی معلمان در جهت ارتقای کیفیت آموزش ابتدایی مد نظر قرار دهند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)